2 ἄρμα, -ματος, τό
• Alolema(s): ἅρμα Pach.Reg.A 26, A 43, A 17 (cf. lat. armati)
1 partida de hombres armados, tropa
ἐκέλευσεν ἄρμα κατ' αὐτῶν ἐξελθεῖνIo.Mal.Chron.M.97.472B.
2 fig. hábito monacal
ἐνδύουσι ... αὐτὸν τὸ ἅ.Pach.Reg.ll.cc.